ಗಾಯತಾ ಮಾಯುವುದು ಗಾಯಕೌಷಧಿ ಉಂಟು|
ಮಾಯದದು ಗಾಯದ ಕಪ್ಪು ಕಲೆಯು|
ಸಾಯುವರು ಮಿತ್ರರು ಕಾಲ ನುಂಗಿತು ದುಃಖ |
ಹೋಯಿತೇನೋ ನೆನಪು? ಹೇಳು ತಿಂಮ ||
ಎಲ್ಲದಕು ಕಾರಣವ ಹುಡುಕದಿರು ಮನುಜ|
ಬೆಲ್ಲವದು ಸಿಹಿ ಇದೆ ನೊಣ ಬಂತು ಅಂದ |
ಬಲ್ಲವರು ಉಂಟೆ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಕಾರಣವನು ?|
ಇಲ್ಲ ಕಾರಣ, ಇದ್ದರದು ಪ್ರೀತಿಯೇ ಅಲ್ಲ ತಿಂಮ ||
ಎಲ್ಲ ಕಾಲದಿ ಯಾರು ಚೆನ್ನ ಇದ್ದದ್ದು ಉಂಟು?|
ಕೆಲಕಾಲ ಚೆನ್ನ, ಕೆಲಕಾಲ ಸಪ್ಪೆ, ಇನ್ನು |
ಕೆಲಕಾಲ ಬರೀ ಸಿಪ್ಪೆ ಆಗಿಹೆನು |
ನೆಲವಿರುವವರೆಗೂ ಅಂತೂ ಇರುವೆ, ಕೇಳೋ ತಿಂಮ ||
ಸರಿ ಅಲ್ಲ ಈ ಜಗವು ಮತಿ ಇಲ್ಲ ಈ ಜನಕೆ|
ಹಿರಿದು ಆಗಲು ಬೇಕು ನಮ್ಮ ಬಾಳು |
ಕಿರಿ ಕಿರಿ ದುಸು ಮುಸು ವ್ಯರ್ಥವಾದುದೇ ಇಲ್ಲ|
ಸಿರಿವಂತ ಆತ್ಮದ ಗೊಣಗಾಟವಿದು ತಿಂಮ ||
(ಮತ್ತಷ್ಟು ನಾಳೆಗೆ)
No comments:
Post a Comment